bouwjaar
bestemming

Vh. bemalen van de boezem Geestemerambacht, thans buiten bedrijf, woning

omwentelingen
eigendomshistorie

De Molenstichting Alkmaar e.o. is eigenaar sinds 10 maart 2000, daarvoor was dat de Provincie Noord-Holland sinds 1941, daarvoor de opvolgers van 'Het Ambacht van West-Friesland, genaamd Geestmerambacht' sinds de bouw.

geschiedenis

De molen werd in 1632 gebouwd voor rekening van "Het Ambacht van West-Friesland, genaamd Geestmerambacht". Deze instelling moest de molen ook onderhouden. Vlakbij was een tweede molen aanwezig met dezelfde eigenaar, eveneens dichtbij stonden nog twee strijkmolens, die evenwel eigendom waren van de polder Oudorp.

In 1941 werd de molen, met de hele groep strijkmolens in de omgeving, buiten bedrijf gesteld. Hierna zijn de gaande werken verwijderd en de waterlopen gedicht. Gedraaid werd er niet meer; de molen diende slechts als woning. 

Tot 1958 was de molen uitgerust met een houten haspelwiekenkruis met gietijzeren as. Al in 1955 verkeerde dit uit vier halve roeden bestaande wiekenkruis in slechte staat: één van de delen van de binnenroede was afgebroken.
Om in 1958 nieuwe, uit één lengte bestaande, gelaste stalen roeden te kunnen steken, zijn toen de tussenschotten uit de askop geslagen. De overblijvende ruimte in de (nu veel te wijd geworden) gaten werd opgevuld met houten blokken.

Onder de nieuwe eigenaar is, in 2004, begonnen met herstel: het rietdek van zowel romp als kap werd geheel vernieuwd; eerst moest echter het ondertafelement, dat grotendeels vergaan was, geheel worden vervangen; de roeden, die een vol hek te kort waren, werden verlengd en de hekkengaten bijgehakt; zo werd de zeer vlakke schoot uitgediept. Op 23 september 2005 werd er, voor het eerst in ongeveer 65 jaar, weer gedraaid. In mei 2006 werd is, met het oog op maalvaardig maken in de toekomst, een nieuwe koningspil aangebracht. Het interieur, dat al te vaak was verbouwd om nog interessant te kunnen zijn, heeft men in oude stijl gereconstrueerd. 

Eind 2022 viel het besluit om, net als dat inmiddels bij diverse andere strijkmolens is gebeurd, de roeden te vervangen. In dit geval gaat het om ruim 64 jaar oude gelaste roeden. Men wil hier de oude situatie van een haspelkruis met halve roeden in ere herstellen, al is dat dan binnenkort met metalen enden en niet meer met houten.

Een uitvoeriger verhaal over opkomst, ondergang en opleving van de strijkmolens is te lezen bij Strijkmolen E.