De molen van de Hooglandspolder (530 ha.) sloeg uit op de Schagerkoggeboezem. Tot ca. 1570 bemaalde de Hogelandsmolen tevens de Slikvenpolder.

In "Van Rentersluze tot strijkmolen" door Jan Beenakker staat dat de molen in 1525 al bestond.
Dendrochronologisch onderzoek dat molenadviseur Gijs van Reeuwijk begin 2018 liet uitvoeren aan achtkantstijlen en korbelen van de Twiskemolen, wees uit dat dat hout in 1540 werd gekapt, en dus hooguit een jaar later in de molen te Barsingerhorn moet zijn verwerkt ("Molens", mei 2018 blz. 7).

In 1764 vond een grondige restauratie plaats. De gehele kap werd vernieuwd, en waarschijnlijk werd het oude boventafelement vervangen door een blokkeelconstructie.

Tussen 1864 en 1894 werd de molen vervijzeld.

08-10-1936: Provinciale Overijsselsche en Zwolsche Courant
"De wieken van den poldermolen te Barsingerhoorn nabij Schagen worden van het zgn. Bilau systeem voorzien. Het monteeren van het typisch lattengeraamte, waarvan de bovenste wiek inmiddels voorzien is."

Al op 14 februari 1938 brak, bij stilstand, een roede. De oorzaak lag zeer waarschijnlijk in het zware wieksysteem. Het polderbestuur besliste toen dat er over werd gegaan op elektrische bemaling.
In 1941 werd de molen onttakeld. De molen had in 1952 nog wel een as.

Een definitieve sloopvergunning werd verleend op 12 juli 1966. De molenromp bleef bewoond tot de demontage in 1967. De molen werd toen en naar Nieuw-Vennep overgebracht. Het plan was om deze molen op te bouwen op de onderbouw van de De Rijzende Zon aldaar. Dit vond echter geen doorgang.
In 1974-1975 te Landsmeer herbouwd als de Twiskemolen voor de bemaling van het recreatiegebied 'Het Twiske'.
De baard met het opschrift 'Anno 1764' was al vóór 1967 verdwenen. In één van de plooistukken van het bovenwiel was het jaar 1637 gehakt en in de oude koningsspil kwam het jaartal 1720 voor.

Bron: onbekend.