Dit is de middelst gelegen en tegelijk hoogste van de drie indrukwekkende Winschoter molens aan het gedempte Winschoterdiep. Hij werd in 1862 gebouwd (voor ƒ 15.500,--) in opdracht van D.E. Dijkstra en in 1953 door zijn kleinzoon D. Dijkstra aan de gemeente Winschoten verkocht. 

Direct na de aankoop door de gemeente Winschoten werd een restauratie uitgevoerd voor ƒ 10.645,-- en twee jaar later nog een keer voor ƒ 2.725,--. 

In 1919 had de molen al een koppel maalstenen met elektrische aandrijving gekregen. Tot 1970 had S. Westerhuis (huurder van molen en mulderswoning) de molen nog in bedrijf en bleef de inrichting praktisch ongewijzigd. 

De molen werd in 1982/1983 voor het bedrag van ƒ 345.000,-- ingrijpend gerestaureerd en in 1996 volgden diverse herstellingen aan kap en staart.
Van de zes koppel stenen die deze molen telt zijn er vijf maalvaardig; het blauwe noordwestelijke koppel is gebroken en ook ontbreekt daar de kuip met toebehoren.

In 2018 werd een breuk in het linkervoeghout geconstateerd; dit is daarna voorlopig versterkt waardoor de molen draaivaardig bleef. In juni 2024 stelde men vervolgens vast dat sommige lasnaden van beide roeden niet goed genoeg meer waren. De molen staat daarom voorlopig stil. Herstel zal hier, behalve vervanging van de roeden, ook vervanging van beide voeghouten betekenen.