De molen werd gebouwd in 1871 door molenmaker P. Medendorp en bemaalde de polder Zuidlaren.
Vanaf 1934, nadat een elektromotor was geïnstalleerd, was de molen buiten bedrijf. 
In 1960 was door de langdurige stilstand en verwaarlozing de toestand zeer slecht: bovenas en roeden verzakt; het onderste end stond totaal verbogen op de grond en het gaandewerk was vrijwel verdwenen. 

In 1962/63 volgde een uitwendige restauratie door de Zuidlaarder molenmaker Diek Medendorp, kleinzoon van de bouwer. Toen werden andere roeden, vermoedelijk afkomstig van de net gesloopte Ruigsterpolder te Siddeburen, aangebracht. Als het inderdaad roeden van die molen waren, moeten zij behoorlijk zijn verlengd om hier nog te kunnen functioneren. De verticale beschieting van het achtkant werd bij die gelegenheid vervangen door een horizontale potdekseling, op zich best fraai. 
Een nieuwe periode als stilstaand monument volgde. De staat van onderhoud bleef evenwel behoorlijk.

In later jaren rees de behoefte om deze molen geheel maalvaardig te maken en dit voornemen kreeg succes: na een grondige restauratie, afgerond in 1990, was de molen weer geheel bedrijfsklaar. Sindsdien is het achtkant ook weer gedekt met verticale delen. 

De houten vijzel heeft men in juni 2017 vervangen door een stalen exemplaar van dezelfde afmetingen. De oude vijzel staat sindsdien los opgesteld naast de molen. 
De as is voorin gelagerd op teflon en niet op arduin, hetgeen toch wel opmerkelijk is.