De Stijve Molen kwam in 1665 in de plaats van een bouwvallig geworden wipmolen. Bouwer was Isaac Jacobszn. van Bramen; deze bracht 380 Carolusguldens in rekening.
Vanaf in ieder geval 1590 tot in de vroege twintigste eeuw is de polder Middelbroek, Ameide en Tienhoven steeds door vijf wipmolens bemalen. De Stijve Molen was de tweede van deze groep, de andere waren de Aver- of Haverslootse molen (verbrand 1920), de Rode Molen (gesloopt 1904 na stichting van een stoomgemaal), de Noordsewegse molen (verbrand 1918 na blikseminslag) en de Overtochtse - of Kademolen (gesloopt 1904 na stichting van het gemaal dat ook de Rode Molen overbodig maakte).
De Stijve Molen overleefde dit alles, zij het tenslotte bepaald niet ongeschonden. In 1949 kwam de molen buiten gebruik waarna een periode van verval volgde. 

In 1975-1976 werd de molen door Woudenberg (thans "Koninklijke Woudenberg") uit Ameide gerestaureerd: kap, het wiekenkruis, enkele schoren in het linker zijbint van het bovenhuis, bovenzetel, steen- en voegburrie, het complete stormbint, achterzomer, kruischoren, staartbalk met hangbomen, de bovenste kokerbalken, twee ondertafelementstukken en delen van de vang werden vernieuwd. 
Op 2 september 1976 stelde men deze molen officieel in bedrijf. Die dag werden ook de gerestaureerde Oude Weteringmolen te Streefkerk en de Bonkmolen te Lexmond feestelijk in gebruik genomen.

In 2009 was een flinke herstelbeurt nodig, die betrof voornamelijk de waterlopen en de staart met trap.