Ik meen dat deze molen niet ouder kan zijn dan de 1e helft van de 15e eeuw. Dat blijkt uit het metselverband. Eerdere vermeldingen moeten betrekking hebben op een standerdmolen. 
Dick Zweers, 14 feb. 2017.

De fundering van de molen is ter plaatse nog aanwezig. 
In het begin van de zeventiger jaren is hier onderzoek naar gedaan door de heer van Wezel Hieruit bleek dat de molen een diameter had van 10,23 m buitenwerks, bij een muurdikte van 2,61 m. 
De totale hoogte van het metselwerk moet ca. 15,50 m zijn geweest (boven het maaiveld). De stelling lag op ca. 3.45 m hoogte en was via een buitentrap te bereiken. 
Op stellinghoogte was er maar één stellingdeur met een groot bovenlicht. 
Vanaf de stelling kwam men via een trap van enkele treden op de maalzolder. 
Beneden de maalzolder lag de builzolder, een heel lage zolder waarop men nauwelijks kon staan. Boven de maalzolder lagen nog de steen- en de kapzolder. 
Op de steenzolder lagen ten tijde van de sloop drie koppel stenen, twee 17ders (diameter 1,50 m) en één 14-er (diameter 1,20 m).
Deze molen is dus in het verleden gewijzigd van een molen met maar één koppel stenen wat direct werd aangedreven door het bovenwiel, naar een molen met een spoorwiel en meerdere koppel steen. 
Zoals bij de meeste torenmolens zal dit waarschijnlijk in het begin van de 19e eeuw geweest zijn. De Huissense molen was een binnenkruier, met twee kruiwerken in de kap, zoals nu nog te Zeddam te zien is. Op de begane grond was een grote inrijdeur, waardoor de wagens tot onder het luiwerk konden rijden. De vlucht van de molen was ongeveer 26 meter. 

De bovenstaande gegevens zijn ontleend aan een artikel van de hand van de heer G.W.C. van Wezel getiteld ‘De cilindrisch gemetselde molen van Huissen’, verschenen in Bijdragen en Mededelingen Gelre, deel 68, in 1975.