bouwjaar
herbouwd
verdwenen
gesloopt
geschiedenis
De Uithoornsche polder tussen Kleine Drecht, Boterdijk en Amstel had een oppervlakte van 280 bunder werd bemalen door de watermolen Het Zandpad aan de Amsteldijk Zuid. Met het poldergedeelte, westelijk van de Kleine Drecht was de totale oppervlakte van de polder 640 bunder.
Het westelijk deel van de polder werd bemalen door de Vrouwenakkersemolen, gelegen aan het Jaagpad, nabij Vrouwenakker. De aangrenzende polder werd droog gehouden door de Calslager poldermolen, die de bijnaam de 'Moordmolen' droeg.

De Uithoornse poldermolens waren rietgedekte achtkante poldermolens. De molen Het Zandpad was grijsgroen geverfd met gele raamkozijnen. De roeden en borden waren olijfgroen, evenals de staart, de spruiten en de schoren. De enden hiervan waren wit, evenals de klapmutsen en de duivenjagers. Ook de roeden hadden witte stukjes op de assekop, de z.g. sokken.

Op de baard stond vermeld:
HET ZANDPAD
anno 1635-1851

In 1851 werd de molen aanzienlijk gerestaureerd.

Jan van Grieken (1832-1911), zoon van Hendrik van Grieken (molenaar van de Vrouwenakkerse molen) , gehuwd met Agatha van der Meer, vierde in 1911 zijn vijftigjarig molenaarschap, waarna zijn kleinzoon Jan van Grieken (1887-1966) gehuwd met Alberta Cornelia Meijer het molenaarsvak voortzette tot 1925.
A.A. van Grieken.
-----

In 1863 werd de molen vernieuwd.
Bron: archief Ten Bruggencate.
-----

Algemeen Handelsblad, 25 mei 1928:
"Verdwijnende Molen.
De molen 't Zandpad' nabij Uithoorn, is voor afbraak verkocht."