Gecombineerde Huiszitter- en Meeslouwerpolder
Stichting, gebied en opheffing

Op 1 januari 1848 is de Gecombineerde Huiszitter- en Meeslouwerpolder ontstaan uit een fusie tussen de Campens- of Huiszitterpolder en de Kniplaans- of Meeslouwerpolder. In deze polders werd al decennialang turf gewonnen.

Per 1 januari 1948 werd de polder samengevoegd met de Kleine Westeindsche Veen- en Droogmakerij tot de Meeslouwerpolder.

Bemaling

De polder werd bemalen door de vijzelmolen De Meerburg, die door de Commissie in 1847 was gebouwd voor de droogmaking van de polder. In 1938 brak een van de molenroeden, waardoor de molen defect raakte. Het bestuur vond herstel van de molen te duur en sloot een bemalingsovereenkomst met de Kleine Westeindsche Veen- en Droogmakerij, die beschikte over een dieselgemaal. Vereniging “De Hollandsche Molen” drong aan op herstel van de windbemaling, zeker toen begin 1939 bleek dat het dieselgemaal van de Kleine Westeindsche Veen- en Droogmakerij de bemaling niet aankon.
Op de ingelandenvergadering van 10 februari dat jaar besloot men met algemene stemmen de molen te herstellen en de wieken te stroomlijnen volgens het systeem Dekker (verdekkering). In 1947 werd de molen door brand verwoest. Men besloot nu de bemaling definitief te combineren met de Kleine Westeindsche Veen- en Droogmakerij, wat resulteerde in een fusie van beide polders.

De molen stond in de voormalige Huiszitter-polder, tegen de Weegsloot aan. Waarin hij ook op uitmaalde. Deze sloot is bij de Vliet afgedamd. En het water stroomde richting de Stompwijker watering, waar in de sloot op uitmonden. Tegen over De Sint-Laurentiuskerk, die tussen 1871 en 1878 werd gebouwd.

Bron: Rijnlands archief: J.H.M. Sloof: Inventaris van de polderarchieven van de voormalige polderafdelingen Middengeest en Zuidgeest Hoogheemraadschap van Rijnland Leiden 1995.

Info; Rijnlands archief, 2.4.8.1 Gecombineerde Huiszitter- en Meeslouwerpolder 
Polderkaart Rijnlands archief
Voor meer informatie zal men moeten gaan zoeken in het archief. Deze informatie komt van site van het Rijnlands archief.
N. Varkevisser Maandag 28 september 2020

In 1843 werd een Commissie tot bedijking en droogmaking ingesteld die deze waterplassen moest gaan droogleggen. Dit samenwerkingsverband tussen beide polders resulteerde in bovengenoemde fusie. De polder werd in het noordwesten begrensd door het jaagpad langs de Vliet, in het noordoosten door de Weegsloot (grens met de Rietpolder) en de afgedamde Weezensloot (grens met de Kleine Westeindsche Veen- en Droogmakerij), in het zuiden door de Stompwijkse watering en in het zuidwesten door de Kniplaan.

NB. zie voorganger voor meer toelichtende kaarten.