Voorheen voerde de molen op de baard het jaartal '1621', maar dat is als bouwjaar onjuist gebleken: dat is 1699 gebleken. Het achtkant is grotendeels in grenen uitgevoerd met blokkeels, alleen de twee stijlen aan de schepradzijde zijn van eiken (vaker toegepast, gezien de te verwachten werking van het spatwater).

Tot 1938 bemaalde deze molen de Noordpolder en kreeg vervolgens de functie van waterververser voor het Laakkwartier. Doordat de molen steeds meer ingebouwd raakte, werd de capaciteit allengs kleiner.
In de jaren '70 diende zich ook steeds meer de noodzaak van een grote restauratie aan. Op 12 april 1982 liep de molen brandschade op aan de kap, als gevolg van overwaaiend vuur.

In 1983 werd vervolgens met de grote restauratie begonnen. Deze laatste was al flink gevorderd, toen op 28 juli 1984 brand werd gesticht. De schade was groot en veel werk moest opnieuw worden gedaan. Het achtkant zelf doorstond de brand vrij goed; alleen de veldkruisen heeft men vernieuwd.
Tenslotte werd deze molen in 1987 opgeleverd, maar veel reden tot vreugde was er niet meer. Een plan tot overplaatsing van deze inmiddels zeer ernstig ingebouwd staande molen ging niet door. Draaien was vanwege de zeer slechte omgeving nauwelijk mogelijk. Desondanks probeerde de bewoner het regelmatig. In 1998 werd de molen stilgezet vanwege de ernstige windbelemmering en achterstallig onderhoud.
Een grote opknapbeurt door molenmakerij Verbij zorgde ervoor, dat de molen op Nationale Molendag 2005 voor het eerst in bijna 8 jaar weer draaide. Al eerder werd ook bij de molen een rij bomen gekapt, zodat er ook iets meer 'lucht' gekomen is.

De molen heeft sinds 1992 een maalverbod en mag dus alleen nog maar draaien. Malen met scheprad zou hier, vanwege de zeer slechte omgeving, vermoedelijk vrijwel niet mogelijk zijn, maar evengoed is dat jammer: de tasting is nog altijd ongeveer een meter!