De aquarel van A.E. Grolman toont ongemerkt het bewijs dat de molen daadwerkelijk een windroos heeft gehad voor zelfkruiing: de kapconstructie is al grotendeels verdwenen, maar de bovenas ligt nog steeds op z'n plaats. Indien de molen een staart had gehad, zou de lange spruit (onder de bovenas) nog zichtbaar moeten zijn. Het zou zeer onlogisch zijn dat de lange spruit tijdens de afbraak eerst vanonder de bovenas zou zijn gehaald. Overigens bestaat er een foto van de molen in complete toestand --genomen vanaf een nabijgelegen kerktoren-- waarop de windroos te zien is.
Willem Roose, 9 juni 2006.

De foto uit 1870 is afgedrukt in "De Monumenten van Geschiedenis en Kunst" (Geïllustreerde Beschrijving); "De huizen binnen de Singels" deel III A; (’s-Gravenhage 1989); p. XXXII, afb. 14. W.C. van Dijk, panorama vanaf de Domtoren, ca. 1870.
Ik heb er een (onscherpe) scan van gemaakt. De windroos is duidelijk te zien. De kwaliteit van de originele foto is meer dan redelijk, maar   een link naar het Utrechts Archief   leert dat deze foto's slechts in de studiezaal te raadplegen zijn.
Dick Zweers, 20 dec. 2017.
-----

Op de afbeelding [welke?] is de molen Het Zwarte Schaap te zien aan het Zwarte Water.
Davy van Asperen, 5 juli 2008.