De molen is eigendom van A.W. Baaijens en K. Brinkman

De molen werd in 1868 gebouwd als vervanger van een wipkorenmolen en werd in 1959 gerestaureerd.
Daarna was de molen wederom nu en dan in bedrijf, maar kwam in 1967 tot stilstand.
De molen werd eerst behoorlijk onderhouden maar is later in verval geraakt.
Eind 2001 werden de roeden kaal gezet vanwege de slechte staat van het hekwerk.
Op 11 oktober 2005 werden roeden en staart verwijderd. Gelukkig werd bij die gelegenheid de (inmiddels lekke) kap waterdicht gemaakt, zodat de molen voor verder verval wordt behoed.

De laatste molenaar heette Heijboer. De molen is thans eigendom van een schoonzoon van de familie Heijboer, de heer Brinkman.
De molen was tot in 1967 nog zo nu en dan in gebruik voor het malen van granen, nadien draaide de molen nog zo nu en dan tot midden van de 1980-er jaren, daarna kwam hij definitief tot stilstand. De molen wordt thans vrijwel volledig aan het oog onttrokken door de vele bomen. Zicht op restauratie is er nog steeds niet. De oude potroeden van deze molen die opgeslagen liggen bij molenmaker Herrewijnen te Spijkenisse kunnen na wat lapwerk nog hergebruikt worden.
Informatie van Tom Blaak, 8 juni 2007.

Deze molen werd door de molenaarsfamilie Dam gesticht. De familie Dam had eerder de korenmolen van 's Gravendeel in eigendom. Men was zo tevreden over die molen, dat men een replica wilde bouwen in Heerjansdam. De fundatie was reeds gemaakt, toen men te horen kreeg dat er geen stellingmolen mocht worden gebouwd. Een stellingmolen zou te veel windbelemmering opleveren voor de naburige poldermolen. Men bouwde daarom op de ruime fundatie deze grondzeiler. Omdat de fundatie voor een stellingmolen was gemaakt, werd de romp sterk conisch. Gerrit Dam, laatste molenaar op 's Gravendeel, wist zich te herinneren dat hij als kind de resterende stenen van de molen nog tegen de maalderij heeft zien liggen.
Informatie van Jesse in 't Veld, 26 december 2012.