"Bij het binnen komen ziet men dadelijk, dat men hier met iets bijzonders heeft te doen. Niet alleen, dat alles even schoon en helder tegen ons opblonk, maar bijna kregen wij de indruk alsof wij ons inplaats van op den molen, bevonden in de slaapkamer van den molenaar, ware het niet, dat men door den prachtig geplafonneerden zolder, toch nog eenig bewijs van pasbalk en steen kon ontwaren. (...) Nu is het altijd aan te bevelen om bij een bezoek op een molen een oude kantoorjas of iets dergelijks mee te nemen, ten einde zich zo goed mogelijk voor het aankleven van stof en vet te beveiligen. Sommige molenaars hebben de gewoonte, zich bij een dergelijke gelegenheid, deftig in ’t zwart of blauw te kleden, doch dan zeker voorzien van een kleerborstel en dan heeft zoo iemand na zoo’n bezoek zeker een kwartiertje werk, wat ik dan ook wel eens heb meegemaakt. Doch daarvan hier geen sprake, alle voorbehoedmaatregelen waren onnoodig en daarom alle eer aan den molenaarsknecht, want  ook hier zal het poetsen wel tot diens bijzondere taak behooren".
(De Molenaar, 6 juli 1938)