Het bouwjaar is niet bekend.

De Oud- en Nieuw Wateringveldse polder hadden al voor 1606 één schepradmolen, de polder was toen nog niet uitgeveend. Hij komt al voor op de kaart van Delfland van Mathijs de Been van Wena uit 1606.

Op de kaart van Cruiqius uit 1712 zijn de polders inmiddels gescheiden en heeft de Oud Wateringveldse polder een eigen scheprad molen. De molen is in 1847 aangepast aan de nieuwe situatie, de stichting van de driegang.

De molen van de Nieuw Wateringveldse polder is op 13 september 1887 ten gevolge van blikseminslag tot de grond toe afgebrand. Daarna is men overgegaan op stoombemaling met een vijzel die het water in een keer kon opmalen waardoor de twee andere molens (de middenmolen en de ondermolen) geen functie meer hadden en werden toen afgebroken en verkocht
Info:G. Middendorp.

18-11-1887, Delftsche courant

In het bericht aangaande de aanbesteding van den' Wateringveldschen poldermolen komt een onjuist cijfer voor. De laagste inschrijvingssom is ƒ 18289.—