De voorganger van deze molen was een standerdmolen die niet op dezelfde plaats als de huidige molen stond. Deze "Heimolen" was rond 1650 de banmolen voor Zuidgeest, Borgvliet en Woensdrecht en ging in 1675 in vlammen op.
Vervolgens werd deze herbouwd en deed tot 1890 dienst. Toen namelijk werd het tijd voor een nieuwe, grotere molen. 

In 1890 dus kreeg winkelier-herbergier Elst, met een collega, van het stadsbestuur van Bergen op Zoom vergunning tot oprichting van een houten windkorenmolen aan de Huijbergschebaan, op een berg van 3,5 meter hoog, met gebruikmaking van materialen van de af te breken Heimolen. 
Duidelijk is, dat de plannen daarna zijn gewijzigd: aan de Huijbergschebaan staat sinds 1890 namelijk geen houten maar een stenen molen met de naam "De Twee Vrienden". Dit staat samen met de initialen JCW links en FCvD rechts op de blauwe molenbaard met witte bies geschilderd. 'JCW' staat waarschijnlijk voor J.C. Woudts en "FCvD" voor F.C. van Dongen, de molenmakers die de molen bouwden en daarin veel materiaal van de gesloopte standermolen verwerkten. 

De laatste particuliere eigenaar, J.C. van Dorst, gebruikte de molen zelf niet meer: het molenerf diende als parkeerplaats voor zijn vrachtwagens. Via een projectontwikkelaar kwam in 1980 de inmiddels behoorlijk vervallen molen in het bezit van de gemeente Bergen op Zoom. 

De gemeente liet vrij snel na de aankoop een grootschalige restauratie uitvoeren. Gedurende het gehele jaar 1981 werd aan de molen gewerkt. Zo moest de kap vrijwel geheel worden vernieuwd en was ook een nieuw bovenwiel noodzakelijk. Begin 1982 stond er een fraai gerestaureerde molen, die sindsdien geregeld op vrijwillige basis in bedrijf wordt gesteld waarbij ook wordt gemalen.

In de molenromp zijn diverse onderdelen nog te herkennen als afkomstig uit de oude standerdmolen.