De plaatselijke bakker H. Kamhout en smid H. Wijnands stichtten in 1850 deze molen op hun grond. Een jaar later werd Wijnands volledig eigenaar, tot hij de molen in 1857 verkocht aan W.C. Schrier.
Na 1911 waren A. Goedegebuure uit St. Annaland, H.G. Hendrikse, A.M. de Rijke en P.B. Vogel eigenaar.
In 1969 verkocht Piet Vogel zijn inmiddels sterk vervallen molen aan Vereniging De Hollandsche Molen te Amsterdam. 

In 1973/'75 onderging de molen een bijzonder ingrijpende restauratie. De stenen romp was op dat moment dermate slecht, dat de molen vrijwel op instorten stond. Maar ook kap, stelling, staart en één roede werden geheel vernieuwd. Op 8 mei 1976, de Nationale Molendag, werd de molen officieel in bedrijf gesteld.

Bij deze restauratie, die voor deze molen de redding betekende, maakte men bepaalde keuzes: zo werden de inrijpoorten licht verhoogd (zodat de molenaar met zijn bestelauto onder het luiwerk kon komen). Als gevolg werden ook de stelling verhoogd en het gevlucht iets ingekort. Die laatste werd 18,50 meter (was 19,25 m., volgens de opgave van de fa. Pot voor roede nr. 1556 uit 1889). Hierdoor zijn de verhoudingen van weleer duidelijk veranderd. Voorop bij deze keuze stond dat de molen goed maalvaardig en bruikbaar zou worden en blijven.

Na deze restauratie maalde Piet Vogel als vanouds op windkracht tarwemeel en Zeeuwse bloem voor enkele bakkers. Helaas overleed hij onverwacht in 1984, slechts 52 jaar oud.
Daarna liet Maris Kodde, van Sint Annaland, De Jager nog regelmatig rondgaan, gemalen werd er niet meer. Dit duurde tot ongeveer 2000: toen ging de toestand snel achteruit en draaide de molen minder en tenslotte helemaal niet meer. Eén en ander werd in de hand gewerkt door de onbetrouwbaar geworden stelling. Maar ook de stenen romp moest opnieuw grondig worden nagekeken. 

Een grote restauratie werd gestart in 2010. Op 7 juli werden de roeden gestreken en de kap afgenomen. Om het metselwerk te kunnen herstellen heeft de romp geruime tijd in de steigers gestaan.
Besloten werd, de situatie van 1973/'75 te handhaven, dus de molen te restaureren met een iets te hoge stelling en te kort gevlucht. Om kadastrale redenen was het inmiddels ook niet goed meer mogelijk de stelling, die destijds niet alleen verhoogd maar ook iets versmald was, weer op de oorspronkelijke breedte te brengen.

In mei 2011 werd de kap weer op de geheel herstelde en gewitte romp geplaatst. De uit 1889 daterende Potroede werd, na uitvoerig te zijn nagekeken, op 19 december 2011 weer gestoken; ook de Derckx-buitenroede van 1974 bleef na reparatie gehandhaafd.

Op 24 december 2011 draaide "De Jager" voor het eerst in jaren en niet lang daarna werd er ook weer gemalen: Corneel Droogers, kleinzoon van wijlen Piet Vogel, werd hier molenaar en begon in "De Jager" zijn eigen bedrijf. Dat bedrijf groeide met de jaren flink en later ging Droogers ook met de St. Antonius te Halsteren aan de slag. 
Inmiddels is Droogers' maalbedrijf weer geheel in Oud-Vossemeer gevestigd.