Begin 1913 stapte J. Manders, leerlooier van beroep, naar de gemeente Oeffelt met het verzoek, een windmolen aan de weg naar Cuijk te mogen bouwen. In de raadsvergadering van 19 maart 1913 werd positief beslist en zo werd datzelfde jaar nog een stenen beltmolen gebouwd; die kreeg de naam "De Vooruitgang".
Aangezien de meeste molens in het Land van Cuijk uit de 19de eeuw stammen, mag deze molen best jong genoemd worden. Het is wellicht één van de laatste molens in Nederland die nog voor commercieel gebruik nieuw werden gebouwd. Later in deze eeuw zien we alleen nog (her)bouw van molens uit cultureel oogpunt.

Oeffelt had anno 1913 al een molen: deze, in de volksmond "de molen van Gerrits" genoemd, stond nog geen 500 meter van De Vooruitgang en beide molens waren dan ook beeldbepalend voor het dorp.
Hieraan kwam in de laatste fase van de Tweede Wereldoorlog een wreed einde: dorpskerk en molens moesten het ontgelden door gevechten tussen terugtrekkende Duitse en geallieerde troepen. De molen van Gerrits werd niet meer hersteld en tenslotte in 1955 gesloopt.
De Vooruitgang werd wél hersteld van de oorlogsschade en kreeg bovendien in 1946 als eerste in Nederland het door ir. P.L. Fauël ontworpen fokwieksysteem, eerst op één roede, later ook op de tweede.

Lang duurde deze opleving echter niet: in 1953 werd de molen grotendeels onttakeld. As en roeden gingen naar Kampen, waar de net verplaatste korenmolen d'Olde Zwarver op 1 februari as en roeden had verspeeld bij de beruchte storm (die vooral in Zeeland dood en verderf had gezaaid).
Het bleef in Oeffelt niet bij onttakeling: in mei 1954 brandde de inmiddels als meelfabriek ingerichte molenromp volledig uit. Zo bleef enkele decennia een troosteloze stenen romp in het landschap staan.

In 1973 kwam vrijwillig molenaar Theo van Bergen met plannen tot herbouw van de molen. Eind zeventiger jaren kocht de gemeente Oeffelt de romp aan van de toenmalige eigenaar Maassen. Na een lange voorbereiding (zo stond dit molenrestant niet op de monumentenlijst) kon, na oprichting van de stichting De Oeffeltse Molen, in 1986 een begin gemaakt worden met de reconstructie. In 1987 werd een draaivaardige molen in gebruik genomen.
Enige jaren later was er voldoende geld om de molen met een koppel stenen ook maalvaardig te maken en sindsdien wordt er geregeld op vrijwillige basis gedraaid en soms ook gemalen.

Jammer - en eigenlijk onbegrijpelijk - is, dat hier in 1987 het fokwieksysteem niet meteen werd aangebracht. Maar nadat de molen eind 2019 stilgezet was vanwege de matige staat van beide roeden, besloot men de nieuwe roeden opnieuw van fokken te voorzien, en wel naar de originele tekeningen van na 1945!

Nadat de oude roeden waren gestreken heeft men een steiger rond de molenromp opgetrokken, om ook het metselwerk grondig na te kunnen kijken en ook is de hier en daar wat uitgezakte molenberg opgehoogd.
Op 30 mei 2022 zijn de nieuwe roeden gestoken en kort daarna was de molen weer maalvaardig.