Tot in de zeventiende eeuw vormde het poldergebied van Ursem, Hensbroek en Obdam een waterstaatkundige eenheid, waarin ook het Wogmeer op hetzelfde waterniveau lag.

Op 8 november 1607 kregen Jonkheer Jacob van Duivenvoorde, Heer van Obdam en Hensbroek en enige anderen vergunning tot bedijking en droogmaking van het Wogmeer, in het octrooi ook Obdammermeer geheten. Naar aanleiding van de droogmaking scheidde Ursem zich als eerste van eerder genoemde watergemeenschap af, en ontstond de Polder Ursem.

Voor de droogmaking van de Wogmeer stond er al een poldermolen bij Rustenburg. Toen de daling van het maaiveld dat noodzakelijk maakte, werd een tweetraps bemaling ingericht door een bovenmolen bij te bouwen boven de Drinksmeerpolder. De molen staat al op de kaart van de Heerhugowaard uit 1626 door Baert Claesz. Door gebrekkig onderhoud aan de kade tussen de Polder Ursem en de Westerkogge, kregen de Ursemmer molens geregeld ook overtollig water uit de buurpolder te verwerken.

De molens zijn eind 19e eeuw vervangen door het stoomgemaal De Ruyter aan de Drechterlandsedijk tussen Rustenburg en Ursem. Het gemaal is in 1878 gebouwd.