De molen werd in 1818 door Lambert Brandehof en Albert Keizer, resp. landbouwer en winkelier, gebouwd. Hoewel hun reeds bij Koninklijk Besluit van 24 november 1816 toestemming voor de bouw was verleend, werd de realisering enkele jaren vertraagd omdat de toenmalige eigenaar van het Singraven, Mark Anton markies de Thouars, tegen de bouw bezwaar had gemaakt. De tekst van de gedenksteen, die geplaatst is in de romp van de molen, herinnert aan de toen gevoerde strijd.

Nadat de molen in 1846 door brand vrijwel geheel was verwoest, werd enkele jaren daarna een tweede molen gebouwd. In 1853 ging deze in eigendom over aan Johannes Theunis Roessingh Udink, toenmalig eigenaar van het Singraven. Deze was ook de eigenaar van de watermolens van het Singraven en verpachtte zijn molenbezit aan de broers Gerrit en Herman Borgelink uit Gildehaus. In 1870 kocht Herman Borgelink de molen en vervolgens bleef zijn familie tot 1992 eigenaar.

Door vérgaande industrialisatie braken er in de twintigste eeuw slechte tijden voor de korenmolens aan, zo ook hier: in 1926 bouwde men aan de molen een motorhuis, om zo minder afhankelijk te zijn van de wind. Hier leidde dit echter heel snel tot onttakeling: in 1927 werden roeden, kap en stelling verwijderd en de molenromp voorzien van silo's voor de veevoederhandel van de familie Borgelink. Positief was dat het achtkant goed werd onderhouden: zo kreeg dit nog in 1957 geheel nieuw riet. 

In 1992 verkocht de laatste particuliere eigenaar, opnieuw een Herman Borgelink, de molen voor een symbolisch bedrag aan de Molenstichting Lattrop–Tilligte. Hierbij werd tevens de naam gewijzigd in "Borgelinkmolen". 

In het late najaar van 1996 startte molenmaker Wintels met de restauratiewerkzaamheden. Binnen volgde de totale uitsloop: alle ingebouwde silo's werden verwijderd, de verroeste aandrijfmotoren als schroot verkocht en ook het machinehuisje verdween.

Eind 1997 werd het oude riet van de molen gehaald waarna de romp opnieuw werd gedekt (en daarbij van het jaartal '1998' voorzien). Enige slechte legeringsbalken werden vervangen door nieuwe en er kwam een nieuwe stelling. Dat was de eerste fase van de restauratie (want toen was het geld even op...).

De tweede fase begon in december 2001, toen vlak voor de kerst de kap geplaatst werd. In het voorjaar van 2002 werd de staart gemonteerd. Op 27 juni volgde de bovenas en aansluitend op 28 juni de roeden, waarmee de rehabilitatie van deze molen een feit was. Sindsdien is de molen regelmatig draaiend te zien waarbij ook wordt gemalen.

De Borgelinkmolen heeft de beschikking over een achterbouw, een leslokaal, waar theorielessen worden gegeven voor molenaars in opleiding. Ook houdt de molenstichting Lattrop – Tilligte hier haar vergaderingen en worden groepen bezoekers ontvangen. 

In juli 2016 begon men met een ingrijpende herstelwerkzaamheden: het houtwerk werd onder handen genomen, de molen helemaal geschilderd en waar nodig van nieuw riet voorzien. Ook zijn de roeden tijdelijk verwijderd om op de grond te worden nagekeken. Na zorgvuldig te zijn behandeld en geschilderd, zijn zij weer gestoken en heeft men de fokken vernieuwd. Daarna was de molen weer maalvaardig.