Een gedicht van de familie Varwijk:

Molenaar, uw vlugge molen al snorrend en gezwind,
als gij slechts 't geluk moogt treffen van een goede en stijve wind.

Dan kunt gij het hout of granen malen, zoals het behoort.
Veeltijds drijft gij ook het water door getande raderen voort.

Ook draait zo het rad des levens ongestadig in het rond,
totdat hij ten grave dale bij des levens avondstond.