Op de vangbalk hier lag heel lang een grote zwerfkei voor extra gewicht, maar langzamerhand was die scheef gaan liggen; dit viel niemand op, tot op een dag de kei eraf viel: dóór de vloer van de luizolder én die van de steenzolder. De vloer van de maalzolder hield het wel. Precies één verdieping daaronder stond ... de molenaar.
Nog iets: de muizenpoes hier kreeg hier ca. 150 jaar geleden al een eigen ingang door de molenmuur en kon zo 'desgewenst' dag en nacht achter de muizen aan. Dit 'kattengat' bestaat nog steeds.