Tot 1975 was deze monniksmolen ingeschakeld voor de bemaling van de 775 ha. grote polder. Eerder was hier zelfzwichting aanwezig, later kreeg de molen Dekker-stroomlijnneuzen (met zeilen) en daarna fokwieken.

De Kleilânsmole behoorde tot hetzelfde waterschap en moest 's zomers inmalen. In de natte periodes maalde deze molen het water naar De Grote Molen toe, die het dan uitsloeg op de boezem.

In 1957/58, 1965, 1968 en in 1978/79 werden restauraties uitgevoerd; sinds 1976 is Stichting De Fryske Mole eigenaar.
Inmiddels is deze molen niet meer aangesloten op de boezem en kan alleen nog in circuit malen.

In 2021 werden beide oude gelaste roeden gestreken en vervangen door nieuwe exemplaren. Opmerkelijk is, dat beide afkomende roeden, zeer verschillend wat betreft productiejaar, geen verdere aanduidingen bevatten.