Deze molen is in 1882 herbouwd als beltmolen ter vervanging van een achtkante grondzeiler, sterker nog: deze molen is gebouwd op het fundament van zijn achtkante voorganger, iets wat in de invaart nog bijzonder goed te zien is. Ook elders in de molen valt dit op dat deze molen is verhoogd: zo is in de balklaag van de huidige maalzolder vast te stellen dat hier ooit de lichtwerken van beide koppel stenen hebben gezeten.

In 1925 werd de molen getroffen door een windhoos (die windhoos zorgde ook elders, vooral in Borculo, voor enorme schade): kap en wiekenkruis werden geheel van de molen werden geblazen en ook de stenen romp raakte beschadigd.
De molen is daarna hersteld met onderdelen van de toen net onttakelde korenmolen 'Rembrandt' te Hazerswoude-Rijndijk.

In 1990 heeft men de molen na jarenlange stilstand onttakeld, wat hier wilde zeggen: beide roeden werden gestreken. Daarna bleef de molen als 'romp met kap en as' bewaard en wachten op herstel.

Rehabilitatie van deze molen volgde bijna 25 jaar later: in 2014 werd begonnen en al op 11 maart 2015 werd de nieuwe kap geplaatst.
Vervolgens stokte het herstel enigszins: pas op 1 maart 2016 werden de nieuwe roeden gestoken en die kregen dezelfde uitrusting als voor de onttakeling, dus een Van Bussel-achtig stroomlijnsysteem, op de binnenroede gecombineerd met een Ten Haveklep.
Bijzonder is, dat het bij de in 2016 gestoken roeden gaat om nieuwe geklonken roeden, maar dan naar het model van Fransen, van welk fabrikaat deze molen vóór de onttakeling al roeden had.

Zeer opmerkelijk is, dat men voor het in en uit het werk zetten van het noordelijke koppel stenen (dat vroeger ook door een motor kon worden aangedreven) gebruik maakte van een oude kruilier. Mogelijk is deze afkomstig van de molen zelf.

In de loop van 2020 kreeg de molen problemen met de lagering van de zwichtstang. Deze konden toen niet meteen worden opgelost en zo volgde een passieve periode. Vroeg in 2022 heeft men dit verholpen, zodat de molen nu weer geheel maalvaardig is.