De molen ligt halverwege Hummelo en Zelhem. Naast de molen staat het uit 1908 daterende maalderijgebouw "Luctor et emergo"; dit werd in 1985 uitgesloopt en geïntegreerd in de toen nieuw gebouwde molenaarswoning.

In de loop van de 20ste eeuw raakte de molen buiten bedrijf, werd vervolgens ontdaan van zijn binnenwerk en ingericht als graansilo. Omstreeks 1963 stond de molen er vervallen bij, met als binnenroede nog een houten borstroede! 

Een grote restauratie voltrok zich langzaam tussen 1967 en 1971. Tenslotte was de molen, in eerste instantie alleen draaivaardig opgeleverd, ook weer maalvaardig. In de jaren daarna draaide de molen zeer regelmatig.

In de zomer van 2006 volgde een flinke opknapbeurt: nieuwe lange spruit (uitgevoerd als middelbalk), lange schoren, uitvoerige reparaties aan het gevlucht, nieuwe kop aangegoten aan de achterzijde van het linker voeghout, nieuwe kruipalen en nog diverse andere zaken.
Helaas is deze molen in de loop der jaren van diverse kanten behoorlijk ingegroeid geraakt.

Zeer opmerkelijk is de opzet van de rieten kap: dit is een zgn. sporenkap. Er zijn wel gordingen, maar de gebruikelijke twee spanten ontbreken hier. In plaats daarvan bevindt zich aan weerskanten een tiental ribben, waar de rietlatten op zijn aangebracht. In de Achterhoek kwam dit meer voor, zoals op de Reyrinksmolen te Silvolde (waarvan nu alleen de stenen romp over is).

Eigenaren waren:
H. Scholten (1891 - 1912)
E.J. Wolsink (1912 - 1956)
Mevr. A.E. Oldenhave - Wolsink (1956 - 1983)
J.L. Oldenhave (1983 - ?)
Mw. G. Oldenhave (? - heden)