De molen werd in 1848 gebouwd door J.C. Horsting, rentmeester van het kasteel De Slangenburg.

In 1866 werd de molenaar van de watermolen te Lochem, G.H. Coops, eigenaar van de Halse Molen.

Op 02-03-1900 kreeg Bernardus Coops toestemming om een petroleummotor te mogen plaatsen.

De molen maalde tot 1925 op windkracht. Johan Veenink was toen molenaarsknecht.

De molenbelt werd afgegraven en daarvoor in de plaats werd de molen rondom uitgebreid met silo's. In de WO II is de molen getroffen door bommen.

In 1955 zijn de resten van de wieken en de kruikuip verwijderd, waarna in 1998 de hele molenrom is gesloopt.

De molen was in bedrijf tot 1929 en in 1939 opnieuw in bedrijf genomen.