Deze molen werd in 1903 gebouwd, als opvolger van een in 1818 gebouwde en in 1902 afgebrande achtkante molen.

In november 1970 raakte de molen, die op dat moment al in slechte staat verkeerde, bij een hevige storm zwaar beschadigd: as en wiekenkruis gingen verloren. Omdat de as in eerste instantie niet brak, werd ook het bovenwiel meegesleurd en dat verwoestte vervolgens een groot deel van de kap. Herstel bleef uit en zo stond de molen er enkele jaren volstrekt haveloos bij. Dit werd verder in de hand gewerkt doordat het kapotgewaaide wiekenkruis niet werd afgevoerd: dit bleef enige jaren op de molenwerf liggen. 

In 1977 werd de molen eigendom van de Stichting De Fryske Mole, waarna het jaar daarop een zeer grote restauratie volgde. In 1978 stond hier weer een prachtige molen. 
In eerste instantie waren beide roeden toen nog als zeilroeden uitgevoerd, later heeft Durk Postumus jr., daar toen al de vaste molenaar, de zelfzwichting in ere hersteld.

Het Wetterskip Fryslân bestemde deze molen in 2006 tot reservegemaal in geval van ernstige wateroverlast.