Tijdens de Tweede Wereldoorlog zat lange tijd een jodin in de molenaarswoning ondergedoken. Bij gevaar of wanneer er onverwacht iemand kwam die dat niet mocht weten, verborg deze vrouw zich in het 'Jodinnekastje'. Dat kastje viel niet op omdat het geen deur had. Een scheidingswandje tussen de grote en het kleine kastje kon verwijderd worden en zo kon men door de bergkast heen in het Jodinnekastje komen. In die vrij donkere kast was vrijwel niet te zien dat het eindschot niet het einde van de grote kast was maar de scheidingswand tussen het Jodinnekastje en de eigenlijke kast.