De molen dateert in oorsprong waarschijnlijk in het laatst van de 18e eeuw, gezien de in de ondertoren voorkomende jaartallen 1791, 1792 en 1793. De molen maalde het water van polder 34 uit op de Brekken. De oorspronkelijke schroefdiameter bedroeg ca. 1,20 m. en was geplaatst in een houten schroefbak. 

In 1935 volgde onttakeling; de ondertoren werd ter hoogte van de bovenste bintbalken afgezaagd en vervolgens met zinken platen gedekt. Hierin plaatste men vervolgens een gemaal.

In de jaren '90 van de 20ste eeuw ontstonden plannen om dit interessante, historierijke én nog steeds aan boezemwater gelegen molenrestant te completeren.
In 1995 werd met de herbouw begonnen door o.a. molenmaker Hiemstra uit Tzummarum met hulp van vrijwilligers. In oktober 1997 werd het bovenhuis geplaatst, in het late voorjaar werden de roeden gestoken en op 13 juni 1998 volgde de feestelijke ingebruikname.
In 2001 vonden herziening van het gaandewerk plaats: de oude wielen, nog afkomstig van de spinnekopmolens 't Op te Oppenhuizen en de Geeuwpoldermolen, voldeden toch niet en zijn toen grotendeels vernieuwd. 

Een bijzonderheid: de achtkante ondertoren is gedekt met gebakken leipannen (en daarmee verloor de Babuurstermolen te Tjerkwerd zijn unieke status...).