De bewoners van de eilanden Rosenburgh, Blankenburgh en Ruijgeplaet dienden bij de heer van dit gebied medio 17e eeuw een verzoek in om een korenmolen te mogen oprichten.

Op 13 november 1657 werd voor de erfpachtsom van 5 pond een windbrief (het recht om een molen te mogen bouwen en exploiteren) voor een korenmolen te Rozenburg, Blankenburg en Ruigeplaat verstrekt aan Cornelis Jansz. Mons, molenaar te Maassluis.
Bron en algemene informatie: www.gahetna.nl, index Grafelijkheidsrekenkamer: windrechten (molens)

Genoemde Cornelis Jansz. Monsjeux bouwde op eigen kosten een kleine korenmolen aan de afgelegen Kooilandsche dijk (het destijds enige kerkdorp Blankenburg lag in het zuiden). Voor het recht van de wind moest de bouwer betalen, waardoor de eilandbewoners verplicht waren op deze dwangmolen hun koren te laten malen.

In 1887 werd de huidige molen gebouwd omdat de oude molen stond op een uitwas van het eiland die de scheepvaart hinderde en verwijderd moest worden. De eerste molen was een standerdmolen.