Deze molen werd in 1821, in opdracht van Mevr. E.J.R. Gravin Douairiére van Rechteren Limpurg, gebouwd op de zgn. 'Wippenbelt'. De gravin verpachtte de molen vervolgens aan diegenen, die al de Schuilenburgermolen pachtten, namelijk Gerrit Hendrik Lankheet en Broekhuus. Deze zetten hun knecht L. Konijnenbelt op de nieuwe molen.

Op 3 september 1839 bericht de burgemeester Bouwmeester aan de Gouverneur: "Ik heb de eer u te berichten, dat op den 2.en dezer des voormiddags omstreeks 11 uur van de hier even buiten het dorp staande wind-korenmolen door ene uit het zuidwesten opkomende windhoos weggerukt zijn de wieken in de kop der as, zijnde eene der wieken aan de keerzijde der molen geslingerd. Niettegenstaande de molenaar, desselfs knecht en eenige menschen zich boven, en eene met 2 paarden bespannen wagen zich in de molen bevonden, zijn er geen verdere ongelukken door veroorzaakt".

In 1840 vinden we Hendrikus Jacobus Lankheet als molenaarsknecht vermeld. 28 augustus 1855 werd de molen geveild en voor ƒ 5.300,-- gekocht door Gerrit Olthof, bakker. Op 24 augustus 1860 werd de molen voor ƒ 4.000,-- verkocht aan Evert ter Horst, winkelier. Molenaar was toen Theodorus Roelofsen.

In 1869 brandde de molen af. Hij moet direct zijn herbouwd, want in 1870 wordt landbouwer Lefert Lindenhovius ook als molenaar betiteld. Op 7 oktober 1881 wordt de molen eigendom van Gerhard Heinrich Florens Giese (grondbezitter). 2 januari 1883 koopt Wilhelmina Antonia Otte de molen voor ƒ 3870,--. Op 1 november 1883 koopt Hendrikje Haar de molen voor hetzelfde bedrag. In 1890 vinden we als molenaar A. Boom. Diens stiefzoon E.J. van der Worp was al in 1881 als molenaar genoemd. 28 maart 1919 koopt Evert Jan van der Worp uit Markelo de molen voor ƒ 2.500,-- tezamen met Jan van der Worp, winkelier.

1 mei 1925 kocht Johannes Wilhelmus Fakkert uit Hoonhorst, afkomstig uit een bekend molenaarsgeslacht, de molen voor ƒ 12.750,--. In 1927 kreeg hij vergunning om in zijn molen ook elektrisch te kunnen malen. 
In 1937 was het malen op windkracht afgelopen: het gaandewerk werd grotendeels verwijderd en de molen volgebouwd met houten silo’s. (Dat gaandewerk zou later worden geplaatst in de molen van Welsum). 
15 juni 1977 werd zoon Antonius Fakkert eigenaar. Hij runde in de molen van 1980 tot 1995 een dierenspeciaalzaak. Inmiddels was de molen er uitwendig slecht aan toe en stond inmiddels met kale roeden. 

Op 30 mei 1997 kocht Gerrit Dirk Harmsen de molen en wist de artsen F. de Ruiter en B. Heslinga te interesseren om in en rond de molen een gezamenlijke praktijk te vestigen. Deze werd "De Wippenbelt” genoemd, naar de oorspronkelijke naam van de molenbelt. Op 31 augustus 1999 droegen zij molen en erf over aan de stichting "De Helderse Möln".

In 1999 waren de resauratiewerkzaamheden aan deze molen begonnen: in september stond de bovenbouw ernaast en waren de stenen bijgebouwen, die tegen de molen aangemetseld waren, verwijderd. Ruim een jaar later, oktober 2000, vorderden de herstelwerkzaamheden gestaag. De houten bovenbouw werd onder handen genomen. Het metselwerk van de achtkante onderbouw was hersteld en de stelling, nog zonder balie, weer aangebracht. 
De herstelwerkzaamheden werden uitgevoerd door een scholings- en werkgelegenheidsproject, d.m.v. bijdragen van de Provincie Overijssel, de Europese Structuurfondsen (ESF), de Gemeente Hellendoorn e.a., dit onder leiding van molenmaker Wintels. Op 12 juli 2001 werden de nieuwe roeden gestoken en niet veel later stond de molen er uitwendig weer in volle glorie bij.

Sedert augustus 2002 huurt de Sterrenwacht Hellendoorn een aantal verdiepingen in de molen voor tentoonstellingen, lezingen, cursussen etc.
De molen draait regelmatig, maalvaardig wordt de molen vermoedelijk niet meer.