De waterrechten van deze molen zijn reeds eeuwen oud. Vanouds was deze molen eigendom van de Heren van Valkenburg, vanaf 1648 van de Staat der Nederlanden. In de Franse tijd viel de molen tenslotte in particuliere handen.
De huidige vorm dateert uit 1860; bij een brand op 22 of 23 december 1901 werd het stenen gebouw behoorlijk beschadigd maar daarna hersteld.

Vanouds was deze molen uitgerust met twee raderen; vanaf 1902 nog met één, dat toen echter niet meer in bedrijf kwam. In 1919 werd de molen maalvaardig gemaakt door het plaatsen van een dubbele verticale Francisturbine. In de vroege jaren '20 werd het gehele binnenwerk vernieuwd: er kwamen vier koppel 16der kunststenen in gietijzeren maalstoelen. De molen bleef zo in bedrijf tot 1960 en raakte daarna sterk in verval.

Dit veranderde in 1984, toen A.M.T. Plantaz (van de Muggemolen te Eijsden) het gebouw kocht, grotendeels in orde liet brengen en vervolgens in bedrijf nam voor het malen van biologische graanproducten. Naast het malen van graan werd ook op bescheiden schaal elektriciteit opgewerkt.
Anno 2016 is dat niet langer het geval: de Francisturbine in niet meer in gebruik en aandrijving van het maalwerk gebeurt via een elektromotor.