Het Tjaddinxsrijtje was een meertje binnen de Westerkamperpolder, aan de randen begroeid met riet, vandaar de naam. Op 20 januari 1632 verkreeg Sijbrant Aelbrechtsz, schoolmeester te Hoorn, octrooi om het meertje droog te maken.
De molen sloeg uit op het binnenwater van de Westerkamperpolder.
Helaas bleken noch de drooggekomen grond, noch de bedijking van goede kwaliteit: de polder was weinig geschikt voor akkerbouw en veeteelt, en de molen moest zelfs 's zomers onophoudelijk blijven draaien om de sloten op peil te houden! Omdat de bedijking vanwege het "soo sober proffijt" zo tegenviel, werd de drooglegging van het noordelijker gelegen Oude Dijkje tien jaar uitgesteld.
Nog in 1894 had de molen een scheprad. Ten Bruggencate vermeldde in 1934 dat de molen een vijzel had, het is onzeker of dat klopt. En dat de molen toen was vervangen door een windmotor.
In 1936 stond er aan de noordzijde van het poldertje een windmotorinstallatie.
Bij de herverkaveling is het poldertje geheel van de kaart geveegd, later is het gebied gedeeltelijk bebouwd met nieuwbouwwoningen van 't Veld. Daar liggen nog wel de Tjaddinxlaan en de Rijdersstraat.
Bronnen:
- "De zeeweringen en waterschappen van Noordholland", Mr. G. de Vries Azn., 1864.
- "De zeeweringen en waterschappen van Noordholland", derde uitgaaf, D. Kooiman, 1936.
- "Van Rentersluze tot strijkmolen", Jan Beenakker, 1988.