De molen werd gebouwd als een achtkante molen met vier schepraderen volgens het vereenvoudigd stelsel. 

De geschiedenis van deze molen is beschreven door Ir. T. Blok in het artikel "Poldermolens in de Bommelerwaard," gepubliceerd in het Gelders Molenboek (Zutphen 1969). 

Blijkens dit artikel werd de molen gebouwd om verbetering te brengen in de afwatering van de polders die loosden op de Drielse wetering. Deze polders hadden zelf geen molens. 
Nadat er eerst plannen waren gemaakt voor een stoomgemaal, viel de keuze op advies van Jan Blanken uiteindelijk toch op een windmolen.

De molen werd gebouwd als een achtkante molen met vier schepraderen volgens het vereenvoudigd stelsel. De bouw werd na openbare aanbesteding gegund aan D. Mans uit Andel. Oplevering vond plaats in augustus 1832. 
In de praktijk voldeed de molen matig, vooral door gebrek aan wind bij wateroverlast en door technische gebreken. 
Aanvankelijk werd overwogen om een tweede molen bij te bouwen, zo schrijft Blok, Uiteindelijk werd echter besloten tot de bouw van een stoomgemaal, hetgeen in 1855 geschiedde. 
"De vlucht van de in 1832 gebouwde molen bedroeg 28,40 m. Bij het artikel een doorsnede van de molen. 
De auteur meldt dat er nog resten van waterlopen waarneembaar waren. "