Op het huidige Bellamyplein e.o. was vroeger de Kwakerspoel gesitueerd. In verband met de concurrentie voor de houtzaagmolens van buiten de stad verleende de gemeente Amsterdam op 2 april 1661 toestemming om twaalf zaagmolens te plaatsen op het Kwakerseiland op voorwaarde dat elke molen slechts één woonhuis had en dat ze in verband met de windvang minimaal vierhonderd voet van elkaar stonden. De molenaars moesten zelf de balkhavens en zijsloten bekostigen. De aanwezige sloten werden tot balkhavens uitgegraven waardoor de Kwakerspoel ontstond.
De molens aan die nieuwe kade kregen mooie namen, zoals De Vrouwe Maria, De Zaaijer, De Liefde, De Nagtegaal, De Lelie, De Vriendschap, De Bijkerk en De Jonge Frederik. Aan de andere zijde bestonden namen als De Boterton, De Vrouwenakker en De Omval. De twaalfde molen brandde af en werd pas veel later herbouwd.