wetenswaardigheden

Het was een zogenaamde dwangmolen,  de boeren van Baarn en Eembrugge moesten hun graan in deze molen laten malen. Er werd vooral rogge gemalen, maar ook tarwe en boekweit. Het maalloon werd niet in meel, maar in geld voldaan, daarom was het geen schepmolen, maar een geldmolen. Het maalloon was vier stuiver voor een zak van één mud.

-----

Halverwege de 20e eeuw waren er plannen om op de plek van De Baars weer een molen te herplaatsen. De molen in Laren was daarvoor een kandidaat. 
Nadat de fundering van de teerlingen tijdens een archeologisch onderzoek in 1980 is aangetroffen, is het aan de linkeroever van de Eem gelegen molenerf thans onder een nieuwbouwwijk verdwenen. 

Bron ondermeer: 
"BEL", streekkrant van Blaricum, Eemnes en Laren, editie van 30 augustus 1949. Informatie met dank aan W. van der Hoeven.

Bij het bodemonderzoek door de Archeologische Werkgroep van de Historische Kring Baerne werden onder meer gevonden: restanten van de funderingsblokken, alsmede een korenvork/ een muuranker, pijpenkoppen, pijpenstelen, een bronzen speld, een eikenhouten pen, tegelfragmenten en fragmenten van aardewerk. De pijpenkoppen werden omstreeks 1640 qedateerd.

trivia

De Baars, De Eemsche Molen, of De Eemse Molen.
Tekening: Historische Vereniging Oud-Baerne.

Deze aquarel, die omstreeks 1830 werd gemaakt door de Baarnse kunstenaar Frederik Willem Veldhuysen, toont een standerdmolen op een lage molenbelt. In de kast zijn op de maalzolder en de steenzolder gaten aangebracht. Er is aan de achterzijde een buitentrap naar de beide zolders, alsmede een bordes. De onderbouw is afgedekt door een rond rieten dak. Omdat de molen van de grond naar de wind gedraaid kon worden was hij een zogenaamde grondzeiler. Op de aquarel zien we hoe de molenaar de kast met de wieken naar de wind draait. Achter de molen is het molenhuis zichtbaar en links de torenspits van de kerk van Baarn.