bouwjaar
bestemming

Vh. het malen van graan, thans buiten bedrijf; café

omwentelingen
geschiedenis

In 1838 werd de molen voor Hendrik Stobbe gebouwd op de Dellewal te West-Terschelling; in 1876 volgde verplaatsing naar Formerum.
Volgens overlevering zou de molen gebouwd zijn uit 'gejut' hout, maar dat moet worden afgedaan als visserlatijn: dit achtkant is, met zijn doorlopende stijlen en vier bintlagen, goed en doordacht gemaakt. 

In 1964 verkocht Jaap Bos de molen, toen al enige tijd buiten bedrijf, aan Jan van Dieren. Deze richtte de laagste verdieping in als koffiehuis maar liet het binnenwerk verder ongemoeid. Het bij de molen horende motorhok werd omgebouwd tot keuken en toilet; in 1966 werd er een schuurtje bij gebouwd. Sindsdien vervult de molen een niet onbelangrijke rol als horeca-object; gemalen hoeft er niet meer te worden, want er wordt op Terschelling toch geen graan meer verbouwd.

In 1980 werden beide roeden vervangen en werd de molen, die op dat moment een groot herstel toe was, weer draaivaardig gemaakt. Tot dan toe had de molen een zware, duidelijk ingekorte, binnenroede en een houten buitenroede gehad.
In april 2002 werden de toppen van de roeden vervangen (gelaste roeden hebben veel te lijden onder invloed van de zeelucht) en de staartbalk vernieuwd. In het voorjaar van 2015 kreeg de molen geheel nieuwe gelaste roeden. 

Tal van details maken dit tot een interessante molen: niet alleen de opzet van het achtkant, ook zijn nog de kaapstanders aanwezig, waarmee lang geleden de steen- en pelspillen konden worden gelicht. Jan Sipkes Bos Jr. (bijgenaamd "Bosje") maakte vóór 1940 van één van de pelspillen een steenkraan.
Lang geleden was de molen voorzien van een Ruston dieselmotor met liggende cylinder. Nadat molenaar Jaap Bos in de jaren '50 een hamermolen aangeschaft had, is de oude motor door de plaatselijke oud-ijzerboer stukgeslagen en afgevoerd.
De kruilier is naar verluidt afkomstig van een verdwenen molen uit Harlingen (van De Bazuin?).
Dan toch wel iets zeer opmerkelijks voor een koren- en pelmolen: de vloer van de stellingzolder is geheel dicht, er is geen trap op de begane grond aanwezig en daar zijn ook geen luiluiken. Daar is dus uitsluitend de aparte buitentrap naar de stelling voor.
Die stelling zelf tenslotte ligt niet horizontaal, maar loopt duidelijk iets af, als een schip dat lichte slagzij maakt. 

De molen draait zeer geregeld en is volgens mededeling zonder al te veel problemen ook maalvaardig te maken.