De Lageveensemolen moet er al vóór 1657 geweest zijn. In 1657 werd hij namelijk verplaatst, toen de aanleg van de trekvaart tussen Haarlem en Leiden plaatsvond.
In 1842 was het weer nodig om de molen ietsje op te schuiven, ditmaal omdat er een spoorlijn werd aangelegd.
Op 25 juli 1890 verbrandde de molen, en herbouw vond direct plaats.
Leo Middelkoop.

Verbrand 1893 door het overwaaien van vonken op rietland. Werd vervangen door de nog bestaande molen, waarvan het onderstuk toen met planken werd bedekt.
Bron: archief Ten Bruggencate.

Op de kadasterkaart van 1811-1832 staat de molen ingetekend door een cirkeltje wat doorgaans betekent dat het om een rondstenen molen ging. De molen stond toen direct aan de Leidse Vaart. Maar Ten Bruggencate vermeldt duidelijk een wipmolen met rieten onderhuis.
Redactie, 21 oktober 2010.

De Lageveense polder werd in 1654 gesticht, voor de bemaling werd een wipmolen met scheprad geplaatst.
In 1815, datum onbekend, 's middags tussen 12 en 1 uur sloeg de molen door een westerstorm op hol en werd totaal verwoest. Daarna werd hij herbouwd.
Bron: Kroniek van de Lisser Timmerman en molenmaker Cornelis van der Zaal, 1762-1839, Bert Kölker, 2012.