De Bleekmeer, tussen de Koogpolder, de Speketer, het Waarland en de Nieuwepolder in gelegen, is in 1607 tegelijk met het Schaapskuilmeer uit de boedel van Graaf Lamoraal van Egmond verkocht, en bedijkt en drooggemaakt krachtens octrooi der Staten op 20 januari 1632 verleend.
Tot 1834 had de Bleekmeer een eigen bemaling. Vanaf 1834 bemaalde de molen van de Koogpolder (Tenbruggencatenummer 02553) tevens de Bleekmeer, middels een grondduiker onder de Raaksmaatsboezem door. Beide polders stonden toen tevens onder hetzelfde bestuur, vanaf 1864 werden beide polders ook administratief als één polder beschouwd. De molen sloeg uit op de Raaksmaatsboezem.
Op de topografische kaart van 1907 staat een stoomgemaal in de Bleekmeerpolder aangegeven, zodat toen de bemaling precies andersom door de grondduiker geweest zal zijn. In 1936 wordt een motorgemaal vermeld, met een ruwoliemotor van 30 pk met vijzel. De molen van de Koogpolder was toen ook nog in bedrijf.
Door herverkaveling is de hele Bleekmeerpolder van de aardbodem verdwenen.
Bronnen:
- De zeeweringen en waterschappen van Noordholland, Mr. G. de Vries Azn., 1864.
- De zeeweringen en waterschappen van Noordholland, derde uitgaaf, D. Kooiman, 1936.
- Informatie van Marianne Teunis, 5 aug. 2013.
-----
De molen wordt besproken in West-Friesland Oud en Nieuw 1992, pag 25-37.
H. van der Kaay & MHO