De watermolen van Dickninge stond aan de Reest, in de laatste bocht voor de Beugelenbrug bij de postweg Hasselt-Groningen. Het verval van de Reest was hier echter gering en dus moet de capaciteit ook wel zeer gering geweest zijn. Er moest dan ook naar uitbreiding of naar een andere plek gezocht worden. De oplossing werd gevonden in een windmolen en het klooster had daarvoor de rechten, maar dan moest de molen wel op eigen grond geplaatst worden, op de grond van het Dickninger klooster.

De molen werd geplaatst op het erf 'De Bulderij', dit was bij de dichtstbijzijnde boerderij op het Dickningerbroek. Deze molen heeft hier echter niet lang gestaan. Mogelijk was de aanwezigheid van te veel bomen op het erf de reden. Al voor 1572 werd de molen overgebracht naar Waterloo.