Deze geheel nieuwe molen naar ontwerp van de technisch adviseur van de Vereniging De Hollandsche Molen, A.J. de Koning, werd op 20 oktober 1968 aanbesteed, en in 1971 voltooid. Het metselwerk werd verricht door G.J. Warmink, aannemer te Gasselternijveen, en het molenmakerswerk door P.J. Medendorp uit Zuidlaren. Hierbij werden de stenen en andere onderdelen gebruikt van de in 1963 afgebroken molen van Gasselternijveen, gebouwd in 1841.
Naar verluidt is er bij de herbouw iets misgegaan: de binnenmaten van de oude molen werden per ongeluk de buitenmaten van de nieuwe, vandaar het zeer slanke silhouet van de molen!

Bij de sloop van de oude molen brak de gietijzeren bovenas. As, bovenwiel, bonkelaars, lange spruit en - schoren zijn afkomstig van de in 1963 gesloopte poldermolen 'De Breeken' te Westerwijtwerd. Het originele bovenwiel zou hergebruikt worden voor oliemolen 'De Bonte Hen' te Zaandam, maar werd daar tijdens de herbouw in 1975 afgekeurd.
Volgens molenmaker Medendorp is het spoorwiel afkomstig van molenaar Van Schaijk in Vinkel (NB). Van Schaijk had dit spoorwiel ooit gekocht omdat het aanwezige wiel versleten was. Waar Van Schaijk dit vervangende exemplaar had gekocht is niet bekend, het werd echter nooit geplaatst (N.B. Toen de molen van Vinkel in 1964 naar Holland-Michigan (VS) verhuisde is daar een uit Wedderveer afkomstig spoorwiel gebruikt).

In 1974 werd de molen tot “Huis der gemeente” verklaard en als gevolg zijn daar in de jaren die volgden veel huwelijken voltrokken. Dit duurde tot 1983: toen verdween de trouwzaalaccommodatie, verhuisde het koppel stenen naar de stellingzolder, werd de bovenbonkelaar vervangen en kreeg de molen voor het eerst vier zeilen.

In 2015 droeg Ab de Beer, na 41 jaar trouwe dienst, zijn rol van eerste molenaar over aan Fred Mijnhart (die toen al de nodige jaren op deze molen actief was). Helaas overleed Fred Mijnhart veel te vroeg, op 11 september 2018. Ab de Beer moest het molenaarschap tijdelijk weer waarnemen, tot Roelof Deuring dit overnam.