Het achtkant van deze molen dateerde volgens sommige bronnen uit 1631: het zou gaan om oliemolen De Bok te Wormerveer.Voor deze molen ontving Jan Jansz. de Jongh op 4 juni 1631 de windbrief. In 1811 volgde ombouw tot papiermolen. In 1863 was dat  afgelopen: molen en schuren werd leeggesloopt.
Sommigen dachten hier anders over: die zagen in dit achtkant geen olie- of papiermolen, maar een voormalige houtzaagmolen. Niet alleen de doorlopende stijlen wezen daarop: er zijn krukbalken aanwezig en ook is nog te zien, waar ooit het krukwiel moet hebben gedraaid.
Inmiddels is de laatste groep in het gelijk gesteld: het achtkant van deze molen blijkt afkomstig uit Leiden. Het gaat om houtzaagmolen De Haan, gebouwd in 1782 op basis van een nog veel oudere volmolen. De Haan werd in 1865 'verstoomd', waarna het achtkant werd verkocht.

In 1865 is het achtkant overgeplaatst naar 't Zand, waar de molen als korenmolen ging dienen. In 1913 werd de familie Zeeman eigenaar en toen werd meteen een gasmotor bijgeplaatst, om ook bij windstilte te kunnen malen. Tot 1920 was de windkracht in gebruik; na installatie van een dieselmotor was dit afgelopen.

In 1940 volgde onttakeling door verwijdering van kap, buitenroede (de binnenroede was al eerder verdwenen) en stelling. Eenmaal onttakeld raakte de molen steeds meer ingebouwd door panden van het zich uitbreidende maalbedrijf van Zeeman. De rietgedekte romp bleef evenwel in zeer behoorlijke toestand bewaard.

Ideeën om de molen te restaureren waren er al heel lang. Het werd pas concreet in 2004, nadat de molenromp op de lijst van Rijksmonumenten was gezet.

Op 10 mei 2011 werd het achtkant in zijn geheel (doorlopende stijlen vanaf de gemetselde voet!) verplaatst naar zijn nieuwe locatie, op ca. 400 meter van waar hij bijna 150 jaar had gestaan.

Op 19 april 2012 werden kap, staart en roeden aangebracht en zo behoort 'De Hoop' weer tot 'bestaande' molens. 3 mei 2013 is de molen, toch nog onverwacht, officieel in gebruik gesteld.