Deze ietwat onbekende molen werd weliswaar gebouwd als wit- en snuifmolen, maar werd omgebouwd tot trasmolen in 1786.
Mogelijk omdat het op dat moment (zo tegen 1800) niet zo lekker liep met de snuifhandel.

Om snuif te produceren worden namelijk zogeheten karotten (bundels gedroogde en gesausde tabaksbladeren) uit elkaar getrokken en in ronddraaiende tonnen door daarin stampende hakmessen fijn gehakt. Dit kon dus nog weleens een flink kabaal maken.

In de trasmolen werd tufsteen fijn gemalen, grote stukken werden eerst klein gehakt met mokers, en daarna fijn gestampt met stampers. Vervolgens werd het gruis met de molenstenen fijn gemalen. Het was een hele ongezonde bezigheid om daarin te moeten werken.