Blijkens een stuk in het het Oud Archief Wageningen, inv.no. 8. Resolutieboek, fol. 1. 6 oct. 1730, werd deze oliemolen in 1730 opgericht:
Praesentibus de Heeren B. Lutteken, P. Suermondt en J . v. Schuylenborgh met de gecommitteerden van de gemeente. Heeft de Heer van Schuylenborgh aan haar WEd. en Achdre. rapport gedaan hoe dat met den Heer van Rosendael en de gecommitteerden van de gemeente met Antonij van der Hart voor de helftte en Bartholt en Jan Suermondt voor d'andere helftte waaren overkomen op approbatie van haar WEd. en Achdre dat se den oliemolen en 't backhuys souden setten op het dyckje daar de ijpebomen geplant syn ....
De molen werd "op het dijckje" gebouwd met als doel om zo hoog mogelijk te staan om zo een goede windvang te hebben.
Uit het Haarstedengeld van 1749 blijkt dat ene Teunis Cornelisse "olijmolenaar" op de molen was.
Op een detail van de tekening van Hoogers uit 1786 staat de molen met vier volle zeilen getekend, in bedrijf dus.
De molen was van hout en achtkant van vorm aan de beschaduwde vlakken te zien; waarschijnlijk was de romp met riet gedekt.
Een andere vermelding van de oliemolen bij de Haven dateert van 1739, als plaatsbeschrijving bij de aanleg van een scheepstimmerwerf.
De oliemolen staat afgebeeld op een tekening van H. Hoogers, 1786 "Wageningen ten suijt-oosten geteekend" en op een aquarel "Zicht op Wageningen" ca. 1828, van de Wageningse 'verwer en glazenmaker' Wemerd de Beedt (1774 -1843).
In de Staat der Stad Wageningen, 1808 is er sprake van o.a. een wind-koorn, oly en runmolen, dan nog een rosolymolen en eene bierbrouwerij, zijnde er in het afgelopen jaar bij de wind olymooien nog aangelegt een pel- en houtzagerij, wordende door dezelfde windvlugt gedreven".
In hetzelfde archief wordt in 1808 genoemd "een rosoliemolen annex zeepziederij". Er was dus een rosoliemolen aan het zeepindustrietje verbonden.