De eerste vermelding van een chocolademolen in Middelburg aan de Korte Noordstraat 49/51 is van 1705 .
De firma Fak Brouwer gebruikte dit jaartal in haar advertentie: ‘Anno 1705’. (dbnr 15868)
In 1723 was er sprake van een cacaomolen in het Karspelstraatje.
In datzelfde jaar kregen Van Haak, Vercruse en Berghen, Nobels en Bouke van de Staten van Zeeland toestemming cacaomolens te bouwen.
In de jaren 1757 en 1763 werden nog zes cacaomolens in bedrijf genomen.
Op 24 december verkoopt Levinus de Lepelaar zijn derde deel in de snuifmolen op het bolwerk aan de oostzijde van de Vlissingse poort aan Jan Jacobus de Moor voor £ 32:13:6 Vlaams. Tevens wordt De Moor eigenaar van éénvierde gedeelte van het chocoladewerk in deze molen.
In de molen, een windmolen met de naam ‘De Jonge Daniël’, wordt dus cacao gemalen; vanaf wanneer en voor hoelang is niet bekend
In 1808 waren er in Middelburg dertien chocolademolens. (in 1818 telde Nederland 27 chocolaadmolens, waarvan vijftien in Zeeland: twaalf in Middelburg, één in Vlissingen, één in Goes en één in Zierikzee )
In 1853 waren er in Middelburg nog drie chocolademolens,
namelijk die van Jan Fak Brouwer(dbnr 15868) , A.J. Haman (dbnr 15867) en de weduwe Van der Graft(dbnr 15866)
Bron: De Wete jaargang 27 nummer 2 (april 1998) / Heemkundige Kring Walcheren (www.hkwalcheren.nl)